Wij rijden weer, airco gemaakt en op naar National Park Pilanusberg. Op het moment dat wij het park binnenrijden kom je in een andere wereld. Hier is de schoonheid in volle omvang aanwezig. De schoonheid van de natuur zalft het verdriet van de afgelopen periode. Hier in de puurheid van het bestaan wordt je weer opgenomen in de cirkel van het leven. Hier zie je ook hoe het leven begint, maar ook hoe het leven eindig is. Wij zijn de hele dag verrast door alle schoonheid en ik probeer dat met foto's tot verbeelding te brengen. Laat de beelden spreken!! Aan het eind van de dag hebben wij ons klaargemaakt voor de nacht. Rooftent stond er prachtig bij, alle ramen open. En dat hadden wij beter niet kunnen doen. Wij waren gaan eten en tijdens een enorm onweer met heel fikse tropische regens, dachten wij ineens ohhh, de ramen van de tent staan nog open. Wij snel naar de auto, terwijl enorme bliksemflitsen ons het licht gaven dat wij nodig hadden om de weg te vinden. Gelukkig viel de waterschade mee, behalve dat wij drijf en drijf nat waren. De volgende ochtend was de omgeving ik een heel grote waterplas verandert. Wonder oh wonder na een uur zon, is alles weer opgedroogd en de rode aarde schittert weer als vanouds. De nieuwe dag heeft ons weer veel schoonheid gebracht en steeds weer worden wij verrast en genieten van alles wat groei en bloeit. Wij verlaten deze schoonheid in Pilasnusberg en gaan op zoek naar nieuwe avonturen in Madikwe Game reserve. Nou dat viel wel heel erg tegen. Na een ` wasboord`rit van 40 kilometer kwamen bij de Gate en daar kregen wij te horen dat wij niet in het park konden, behalve als wij een reservering voor een loge hadden. Nee dat hebben wij niet. De vriendelijk dame vroeg of zij een reservering in een logde moest maken. Kostte wel 180 euro per persoon. Nou nee dus, en alle charmes ten spijt lukte het ons niet dit park binnen te komen. Tja en dan moeten wij een omweg maken van 120 km, en dat uitsluitend over wasboord en potholes wegen. Zulke ritten vragen het uiterste van auto en chauffeur. Uiteindelijk kwamen wij vlak bij de grens uit, het was al laat en ik weet dat de grensovergang nog 2 uur in beslag neemt. Alternatief een boerderij 20 km verderop waar wij konden overnachten. Dat verhaal zal ik de volgende keer vertellen. So far, so good en tot volgende bericht