De vlucht van Johannesburg naar Parijs heeft een sprintkampioen opgeleverd. Op het vliegveld zaten wij beiden in de startpositie, wie is het eerst op het toilet. Carla is de echte kampioen !! Zij heeft alle records verbroken en met samengeknepen billen heeft zij haar prijs '1 rol luxe toiletpapier' in ontvangst mogen nemen. In het vliegtuig hebben wij stoelen bij de nooduitgang ( letterlijk) gevraagd omdat deze bij de toiletten zijn. Carla trok bij binnenkomst al haar eerste sprint en haalde het maar net. Verder werd zij steeds beroerder, kreeg veel aandacht van personeel en uiteindelijk is besloten in de business class een bedje voor haar te maken en daar heeft zij de verder nachtvlucht doorgebracht. Helaas, ik mocht haar geen gezelschap houden. Deze oude krijger( tja frans er is nog hoop) had twee glazen whiskey genomen en dat heeft waarschijnlijk alle bacteriën onmiddellijk op de vlucht doen slaan en ik kon weer rustig blijven zitten en keek weer helder wereld in. Af en toe even gluren en over haar bolletje aaien, nou dat mocht nog wel. Carla veel geslapen en ik hen een aantal films bekeken, slapen was er deze nacht niet bij, mede omdat naast mij een reusachtige man uit India zat, die met zijn gewicht veel ruimte innam. De omvang van zijn lijf was evenredig met het geluid dat hij tijdens zijn slapen produceerde. Nu lig ik al wakker van een piepje, laat staan dat ik ( zelf met oorstroppers) de slaap kon vinden. Na een hele harde lading in Parijs( ENORME DIKKE MIST) doorgevlogen naar Schiphol en daar werden wij door een groot gezelschap ontvangen. Esther en casper, moeder van Carla met neefjes Daan en Thijmen en ook mijn broer en hetty. Kees en Hetty waren voor mij verassend genoeg op Schiphol en hun aanwezigheid ontroerde mij. Samen nog wat gedronken en daarna nar huis. Thuis gekomen, was is het koud hier, een beetje voor ons uit zitten staren en vroeg naar bed gegaan. Vandaag alles weer op orde brengen, hoewel ik eerst nog even dit verhaaltje wilde schrijven. Ik heb dan nog het gevoel dat ik op reis ben en dat wil ik eigenlijk zo lang mogelijk vast houden. OkÉ, DAT WAS HET VOOR DEZE REIS, BEDANKT VOOR ALLES REACTIES EN TOT DE VOLGENDE REIS. WIJ ZIEN WEL WAAR HET VERLANGEN ONS BRENGT